Geplaatst op 14 februari 2009, 20:28 uur
Sinds oktober is er niks meer bijzonders gebeurt omtrent de operaties, maar daar gaat waarschijnlijk verandering in komen.
Nadat Dr. Waner in Nederland is geweest in oktober zijn we in principe weer terug bij af. Maar dat is niet helemaal waar, want we hebben weer wat in ons rugzakje zitten wat we kunnen gebruiken voor de toekomst.
In januari heb is er een CT-scan gemaakt en daar hadden we afgelopen week de uitslag van. De kaakchirurg Dr. van Es had in oktober een laconieke opmerking gemaakt waardoor ons vertrouwen al kwijt was. Dit heeft hij tijdens het afgelopen gesprek op een goed manier weer terug weten te winnen.
Dr. van Es ziet er op zich wel wat in om een kaakoperatie aan te gaan en realiseert zich heel goed wat de voor en nadelen zijn. Ook wil hij nadat de kaakoperatie gedaan is Dr. Waner weer de ruimte geven om verder te gaan met het laseren van voornamelijk de tong.
Voor valentijnsdag had ik ook een leuk cadeautje gekregen, ik mocht door de MRI scan 🙂 Ja op zaterdag. M’n vader en ik gingen naar Utrecht en we waren meteen aan de beurt toen we aan kwamen. Dat maak je niet snel mee in een ziekenhuis. Vervolgens moest ik eventjes wachten want er moest nog een soort van infuus ingezet worden omdat er contrastvloeistof ingespoten wordt, waardoor de bloedbanen ook goed zichbaar worden.
Tijdens het wachten kwam er een andere patient uit de MRI scan, dat kind was iets van 10 jaar ofzo. Maar die had vergeten om zijn/haar horloge af te doen,.. ja en dan is het nog maar de vraag of die het dan nog doet. Misschien een tipje,.. Uri Geller?? De moeder van het kind dreigde al met het ziekenhuis aansprakelijk te stellen omdat ze alleen gezegd hadden de zakken leeg te halen en de horloge over het hoofd hadden gezien.
Anyway, toen was ik aan de beurt ik had alle zakken leeg gehaald en grapte nog even dat ik geen horloge om had. Vervolgens ging ik door/in MRI scan met Radio 538 als muziekzender op, veel hoor je niet want de MRI scan lijkt net alsof ze aan het boren zijn bij de buren.
Al snel werd de scan stop gezet en de zuster kwam naar me toe en vroeg of er metaal in mijn lichaam zat. Hmmz, niet dat ik weet. Niet dit niet dat vroeg ze nog een keer? Nee nee antwoordde ik toen. Oh nou dan heeft het onderzoek weinig zin zei de zuster.. mwah hoe kan zij dat nou weten?
Na een (half) uurtje was de scan gebeurd en gingen we alweer naar huis, maar niet zonder een kopje koffie gedronken te hebben in het restaurant. De uitslagen van de CT -en MRI scan zullen ook naar Dr. Waner in New York gestuurd worden. Om te kijken hoe ze er daar tegen aan kijken.
