Samenvatting Eberswalde februari

Geplaatst op 10 februari 2014, 21:03 uur

Eind vorig jaar gingen we voor het eerst naar het nieuwe ziekenhuis in Eberswalde. Zeg z’on goede 50 km boven Berlijn.Vorige keer gingen we met zulke positieve berichten de deur uit dat het nieuwe ziekenhuis voor ons een hele verbetering was. De canule zou na 1 of 2 laserbehandelingen eruit kunnen. Nu in februari moest ik weer terug komen, dat was al eind december afgesproken.

We gingen ditmaal weer met het vliegtuig van Amsterdam naar Berlijn, dat verliep goed. In tegenstelling tot vorige keer gingen we met de taxi van het vliegveld naar het centraal station Berlijn HBF. Het was een prijzig ritje maar de moeite waard omdat het veel wachttijd bespaard bleef. Alles sloot perfect op elkaar aan.

Eenmaal aangekomen in Eberswalde kreeg ik de medical checkup. Voorheen namen zij nooit bloed af en nu ineens wel. Drie buisjes bloed werden er afgenomen. De volgende dag moesten we om 9 uur in het ziekenhuis zijn. Eenmaal plaats genomen in het dagverblijf kreeg ik anderhalve tablet voorgeschoteld. Uit het bloedonderzoek kwam naar voren dat mijn schildklier te traag werkte. Dit heeft vele bijwerkingen waaronder toenemend gewicht. Ik wil niet alles aan die kapstok hangen, want ik beweeg ook te weinig, maar dat verklaarde al een hele boel. Gelukkig stond het de operatie niet in de weg en kon het gewoon doorgaan. Dr. Meyer heeft samen met Dr. Kanzok de operatie uitgevoerd. Ze hebben achterin de keel gelazerd en de onderlip een wildvlees weggehaald. Dat is mooi geworden.

Wat eigenlijk niet de planning was, wilde Dr. Meyer de canule eruit halen. Ik had al 2 maanden geoefend en overdags ging het perfect. Ik wist dat het ’s nachts een probleem zou kunnen opleveren. Maar na de laser behandeling zou het misschien beter gaan. We moesten hierdoor wel de vlucht van zondag laten gaan die we al geboekt hadden omdat we dachten dat we niet langer hoefde te blijven. Als het goed zou gaan zou Dr. Meyer het later de week onder narcose gaan dichtmaken. Na een nacht geslapen te hebben bleek dat het geen succes was, ik sliep onrustig en kon niet wennen aan de omschakeling van de ademhaling. Na de tweede nacht heb ik dit ook aangegeven  en is samen besloten om het verwijderen van de canule uit te stellen. Dr. Meyer zei nadat hij vanbinnen het bekeken had, dat het kwam door de zwellingen van de afgelopen laserbehandeling.

Een kleine teleurstelling, maar was te verwachten. Beter zo dan onrustigen nachten met alle gevolgen van dien. Inmiddels heb ik een iets kleinere canule in gekregen. Nu moet ik gaan trainen om ook te gaan liggen en de canule in te houden. Volgende keer gaan we opnieuw kijken, maar ik heb liever dat alle grote operaties achter de rug is en dan de canule te verwijderen zodat ik altijd gegarandeerd ben van voldoende lucht.

‘Misschien wel de grootste operatie tot nu toe’

De gracilis spier zal getransplanteerd worden naar m'n wangen.Dr. Meyer stelde wel een andere optie gelijk aan me voor. Dr. Waner komt de eerste week van maart samen  met andere topartsen vanuit de hele wereld (zoals New York en Zuid-Korea) naar Eberswalde om te werken aan hele speciale en complexe gevallen.  Dat kun je ook wel nagaan want vorige week is hij net geweest. In mijn geval zal Dr. Waner de gracilis spier uit mijn benen halen en in mijn wangen zetten. Dit lijkt misschien iets makkelijks, maar niets is minder waar. Ik ga het nog eens navragen, maar wat ik begrepen heb van Mrs. Hoffmann zal deze operatie 7 a 8 uur duren (ik zou er ook niet aan moeten denken, maar ik slaap gelukkig). Daarna zal ik waarschijnlijk een paar dagen op IC belanden en  zeker 5 tot 7 dagen moeten blijven.

In 2010 vond ik de kaakoperatie al het meest heftige wat ik ooit had meegemaakt. Dat ik 6 weken m’n kaken stijf op elkaar moest houden, maar dit lijkt mij een enorm grote ingreep waar ik misschien wel de eerste dagen ingepakt in het ijs moet liggen om de zwellingen te onderdrukken of beter lijkt me dat ze me in slaap houden, maar dat heb ik niet voor het zeggen. Volgens Mrs. Hoffmann is het meer een kwestie van veel tijd met opzoeken en transplanteren dan dat er zwellingen optreden. We zullen het zien..

Nadat de behandeling is gedaan zal er misschien nog weinig van te merken zijn. De spieren moeten eerst aangroeien. Er wordt vanuit gegaan dat het een half jaar tijd nodig heeft. Dan zal er een tweede kleine stap volgen waar de spieren aan iets anders gekoppeld zullen worden zodat het ook gaat werken. Ik zou hierdoor mijn gezicht kunnen gaan bewegen, beter kunnen ademen, praten en nog andere functies.

Deze beslissing moest ik vandaag maken zodat ze rekening konden houden met de planning. Gelukkig ben ik zelfstandig ondernemer en kan heel flexibel zijn. Maar dan nog moest ik er wel even over nadenken aangezien ik ook andere dingen in het vooruitzicht had staan dat nu even opgeschoven moet worden. Zoals het verhuizen naar m’n appartement.

De operatie zal plaats vinden in de eerste week van maart. Morgen gaan we weer lekker met de trein weer richting Nederland. We hebben hiervoor gekozen omdat we eerder weg kunnen uit het ziekenhuis. Het is en blijft een prachtig en gezellig ziekenhuis, maar we hebben het nu wel weer even gezien.

Nogmaals ik wil iedereen bedanken voor het medeleven met alle lieve berichten op Facebook enzo.. en wordt vervolgd dus!

Volg Erwin op Instagram