Geplaatst op 10 september 2017, 20:00 uur
Al jaren wilde ik naar Italië. Ik weet niet waarom maar het trok mij gewoon. Dit jaar heb ik het gewoon gedaan. In mijn eentje een kleine rondreis door Italië. Rome, Florence en Viareggio aan de Toscaanse kust.
Na een half jaar geleden geboekt te hebben, was het op 1 september zover. Met het vliegtuig vertrok ik vanuit Amsterdam naar Rome. Na twee uur vliegen landde we om 9.45 uur. Het was nogal bewolkt boven Italië en vlak voor de landing kwam het vliegtuig in een flinke luchtzak terecht waar we zeker een meter of twee een vrije val maakten. Alle mensen gillen. Ik niet, ik bleef zoals altijd wel kalm. Ik had immers wel meer een turbulentie en heftige wind meegemaakt in het vliegtuig. Maar daarna voelde ik m’n hart ook wel ff bonken van een soort schrikreactie.
Ik hoorde dat de treinverbindingen in Italië best goed waren. Dus in plaats van de taxi heb ik de trein genomen van het vliegveld naar het hotel. Op zich ging dat goed, exact om 12 uur was ik in het hotel. Op m’n Weather Pro app zag ik al dat het ging regenen die vrijdag. Ik dacht ja hoor, de hele zomer kampt Italië met droogte en 40 graden en nu kom ik en het gaat regenen. Ergens baalde ik wel, maar al met al viel het mee. ‘s Middags klaarde het op en kon ik met een goeie 27 graden toch nog de stad in sightseeen. Dus ff rondje Forum Roma en Colloseum gedaan. Daarna ff een stekker gehaald want Italië heeft drie pennetjes ipv twee. Nooit bij stilgestaan omdat dat in Spanje en Portugal niet zo is.
De volgende dag ging ik ontbijten. Het was een echt uitgebreide ontbijt met croissants en chocolade broodjes enzo. Daar gaat m’n beginnende wasbordje… Mja je moet ‘t er nu van nemen, je hebt er immers voor betaald. Dus ik heb echt elke ochtend van deze hele vakantie croissants gegeten, m’n favoriet.
De hele zaterdag op pad geweest. Met de bus naar Vaticaanstad en de rest allemaal gelopen van bezienswaardigheid naar bezienswaardigheid. Af en toe een colaatje voor €6,- en weer door. Echt bizar hoe duur maar oké. In totaal had ik 25.115 stappen gemaakt, zón 20 km is dat. Bizar veel en ik was ‘s avonds dood op dus ging vroeg naar bed. Eigenlijk was ik van plan om een club te bezoeken, maar geen fut meer voor. Misschien maar goed ook, want ‘s nachts werd ik wakker van de keiharde onweer, bliksem en regen.
Zondag heb ik rustig aan gedaan. Eerst ontbeten daarna wat workouts gedaan in de mini gym van het hotel en daarna de stad in gegaan. Zo ben ik op het momument van Victor Emanuel II geweest. Een gigantisch wit gebouw waarop je prachtig uitzicht hebt over de gehele stad. Geen idee waarom maar zal wel vanwege mijn aandoening zijn, maar ik kreeg de ticket gratis.
Dit gebeurde ook ‘s middags bij het Colloseum waar een gigantische rij stond. Men nam me als een VIP mee en sluisde me gewoon naar binnen. Kijk heeft het toch nog een voordeeltje 😉
Maar des ondanks ondervind ik er helaas veelal nadelen van. Zo had ik vroeger toen ik op vakantie was met mijn ouders naar Valkenburg steeds last van een ontstoken kin de eerste paar dagen dat ik ‘ziek’ op bed lag in het hotel. Nu weer een beetje. Niet dat ik op bed lag, maar m’n kin voelde wel opgezet en heet aan. Geen idee hoe dat komt, maar ik vermoed toch een soort van verschil tussen lucht(druk), hoogte of hitte. Dat had ik namelijk alleen toen ik in Limburg was. En in Florence had ik last van klier in mijn nek dat een beetje opgezet was. Dus allemaal een beetje van dat soort dingetjes.. waarschijnlijk door de airco’s. Jammer.. heb ik weer. Maar goed geen tijd om te miepen, gewoon doorgaan. Noem het acclimatiseren, in Viareggio was het allemaal over.
Op maandag was ik om 13 uur met de trein naar Florence gegaan. Die reed gemiddeld 247 km/u en was dus in 1.5 uur tijd op plaats van bestemming,.. lekker snel dus. D’r was ook een stel die in Rome er vergaten eruit te gaan en daar te laat achter kwamen dat de deuren niet meer opende en tja.. die moesten 1.5 uur tot Florence blijven zitten er was geen tussenstation. Lekker dom. Daarin tegen was ik in Le Spezia op weg naar de Cinque Terre een halte te vroeg uitgestapt waardoor ik 50 minuten moest wachten op de volgende trein.
Het hotel was bijna tegenover het treinstation omdat ik maar 1 nachtje bleef om ff te sightseeen. Ik vind Florence maar een smerige stad met al die auto’s door de smalle straatjes. De uitlaatgassen vliegen om je oren. Voor de rest is er wel veel te zien, maar je moet er van houden.
Het hotel was niet alles de kamer was net een gevangeniscel. Het raam zat dicht met een hout hor tegen de zon en er stond een eenpersoonsbed. Bovendien kon het hotel ook wel een opknapbeurt gebruiken. Mja gelukkig was het maar voor één nacht..
De volgende dag snel weer vertrokken en naar de laatste bestemming Viareggio gegaan. Wederom met de trein ook 1.5 uur maar dit keer met veel tussenhaltes. Ik moest toch in Pisa overstappen dus dacht nou ik er toch ben, laat ik maar gelijk de toren gaan bezichtigen. M’n koffer bij een deposito point gebracht en met de bus naar de toren gegaan. Het was prachtig weer dus erg leuk om die beroemde toren te zien schitteren. Na een paar foto’s en geluncht te hebben heb ik weer mijn reis vervolgd naar Viareggio.
Om half 4 kwam ik aan in het hotel. Via Booking.com had ik de hotels geboekt en zag dit hotel ook bij Arke staan. Dus had iets van een resort verwacht, maar het was een heel chique 4-sterren hotel zonder zwembad of dergelijke. Nja is op zich ook niet nodig want je steekt de weg over en je bent aan de zee. Dit was wel het andere uiterste als het hotel in Florence haha. In ieder geval geen kinderen. Wel veel ouderen die wat te besteden hebben, blijkbaar heb ik daar een aantrekkingskracht toe. Helaas niet echt zo zeer mensen van m’n eigen leeftijd ontmoet tijdens deze vakantie.
Gelukkig dat ik de toren van Pisa al gezocht had, want woensdag was het erg slecht weer in Viareggio. Bewolkt en regen. Dus ben ik maar naar een fitness gegaan die ik van te voren al had gevonden en op m’n Google Maps kaart had geprikt. Dus liep er zo naar toe. Na het trainen een pasta gegeten en voor de rest op m’n veel te dure hotelkamer verbleven. Nja een rustdag is ook niet erg.
De volgende dag stond er immers een zwaar programma op de planning, namelijk Cinque Terre. In eerste instantie dacht ik wandel die wel effe, maar aangezien ik pas om 11.30 uur in Monterosso aan kwam – door die verkeerde uitstap van die halte – ging ik dat sowieso niet meer redden. Maar via Skyscanner.nl had ik gelezen dat het wandelpad tussen Monterosso en Vernazza het mooiste wandelpad was. Dus die wilde ik sowieso doen. De tocht duurde bijna twee uur met veel trappen en wandelpaadjes waar je nauwelijks elkaar kon passeren. Het was zeker de moeite waard. Ook hier hoefde ik de €7,50 niet te betalen, nee voor invalide mensen niet zei de vrouw aan de kassa. Nou top, ik ben bijna topsporter met 3x per week fitness en 2x per week hardlopen. Prima lopen we gewoon door!
Al met al was ik 8 uur vanaf het hotel weggegaan en kwam 20.30 uur pas weer terug. Van Viareggio naar Cinque Terra is ongeveer twee uur met de trein dus ook best wel veel reistijd. Kortom leuke dag gehad en mooie foto’s gemaakt. Van deze dag heb ik erg genoten! Haha, het toverwoord op social media.. ‘Geniet ervan’,.. euh ja maar wat versta je onder genieten denk ik dan wel eens.
Vrijdag werd het zonnig in Viareggio en daar ik er een stranddag van gemaakt. Ik wil immers wel een lekker kleurtje op doen, wat ik toch al had, maar ik kan niet bruin genoeg worden.
Voor de fun maakte ik even wat beachboy kiekjes van mezelf met m’n iPhone, Joby tripod en Apple Watch. Immers heb ik niet voor niets getraind al die tijd.. Dus ik m’n tripod in het zand gezet met m’n iPhone. Ik in de zee poseren en foto’s maken. Allerlei mensen kijken goh dat is handig! (Of die is gek :P) En toen viel m’n tripod om door de golf… En zag je die blikken van oh jee daar gaat je telefoon, die is nu stuk.. Nee hoor xD het is de iPhone 7 Plus.. en die is waterdicht! Dus ik ging gewoon door met fotograferen alsof er niets aan de hand was. Wel lastig bedienen met water en een touchscreen trouwens..
Zaterdagochtend zou ik nog even op het strand gaan liggen, maar helaas gooide wederom het weer roet in het eten. Er kwam rond een uurtje of tien een zware wolken deken opzetten en ging het regenen dus geen zon 🙁 Nja gelukkig had ik de dag er voor de hele dag op het strand geweest.
Nadat de regen over was om een uurtje of elf heb ik de trein gepakt naar Lucca. Het dorpje dat nog op de planning stond om te bezoeken. Daar heb ik de bijzondere toren Guinigi geklommen. Dat is een toren waar bomen op groeien. Daar vanuit heb je prachtig uitzicht over de stad en omgeving.
Op het pittoreske Piazza dell’ Anfiteatro heb ik rissotto gegeten met een wit wijntje. En daarna ben ik een andere toren gaan beklimmen om een mooie foto te maken van de Guinigi.
Na dat gedaan te hebben ben ik weer teruggegaan naar Viareggio en heb ik nog eventjes op het strand gelegen, maar niet lang want de bewolking kwam opzetten. Rond een uurtje of 19.00 uur ben ik een pizza gaan eten. Ineens begon het te regenen en alsof er brand was begon het personeel het hele terras te ontruimen. En wij Nederlanders bleven gewoon zitten. Iedereen ineens met paraplu’s alsof ze van suiker zijn. Later die avond ging het wel keihard en onweerde het flink.
Na tien dagen een rondreis te hebben gemaakt in Italie was de laatste dag aangebroken. In de week werd al geen goed weer voorspeld op zondag. Ik had expres de vlucht om 22.00 uur ’s avonds geboekt om nog wat aan mijn dag te hebben – bijvoorbeeld op het strand liggen – maar op zich was dat met dit weer niet nodig.
Er bleek een triatlon plaats te vinden op 10 september in Viareggio. En ik zag dat er ook 5km hardlopen bij zat. Nja dat doe ik wekelijks dus dat leek me wel wat. De inschrijving was al gesloten, maar ik hoef niet perse een medaille ofzo.. ik kan niet eens zwemmen. Dus ik had gevraagd aan de organisatie of ik mee mocht doen met het onderdeel hardlopen. Eerst zeiden ze mwah nee.. maar toen ik vroeg waarom niet kon het ineens wel. Misschien dachten ze dat ik een medaile wilde ofzo, maar uit eindelijk kon ik ‘free running’ doen. Dus vrij mee lopen. Top!
Het is me wederom erg goed bevallen om alleen te reizen. Vorig jaar in mijn eentje op Ibiza en nu een korte rondreis door Italië. Geen moment verveeld of eenzaam gevoeld. Dat lijkt misschien wel zo, maar je hebt voldoende contact met de app en ik ben thuis ook gewent om alleen te zijn. Het is zo lekker om je eigen gang te kunnen gaan en geen rekening te hoeven houden met andere. Al zou het met twee of meerdere ongetwijfeld gezelliger zijn. Aanspraak heb ik niet heel vaak, maar dat heb ik sowieso niet zo snel. Wel veel Nederlanders tegen gekomen tijdens mijn reis. Men is toch wat terughoudend met contact te zoeken met mij vanwege m’n afwijking en denken vaak dat ik engels spreek. Mezelf verstaanbaar maken ging ook prima met mijn eigen gebouwde Talkie iPhone app. Dat mensen mij niet verstaan of begrijpen ben ik nou eenmaal gewent, in Nederland verstaan ze me vaak nog niet eens, dus laat staan in het buitenland 😉
Het land Italie heeft een goede indruk op me gemaakt en is goed gevallen. Van te voren zei men dat het een fantastisch land was in allerlei opzichten. Daardoor kreeg ik best wel een hoge verwachting van het land. Uiteindelijk kon ik er toch redelijk blanco in gaan zodat het niet erg tegen kon vallen. Maar het was inderdaad ook erg mooi!
Wat ik niet had verwacht is dat Italië zo duur zou zijn kwa drinken. Een colaatje 33cl of een glas witte wijn betaal je vrijwel overal 4 a 5 euro voor. Koffie was in begin even wennen, je krijgt namelijk standaard een espresso voorgeschoteld. Maar ik hou van grote hoeveelheden koffie dus vroeg steeds om Cafe Americano. Variërend van Rome tot Viareggio zat dat tussen de 3 en de 1 euro. Ook had ik wat meer verwacht van de servering van de koffie. Wat meer barista achtige stijl, maar dat heb ik niet veel gezien. Of ik heb te weinig Cappuccino gedronken..
Kwa eten had ik eigenlijk zoiets van euhm ja dit eet ik thuis ook al dus wat zal ik hier eens nemen? Ik eet namelijk thuis vaak pasta’s. Pizza niet zo zeer, maar om nou elke dag pizza te eten is niet goed voor je is me altijd geleerd.. Wat ik wel miste hier is de groente bij het eten. Thuis doe ik ook broccoli of paprika door de pasta, maar dat heb ik hier niet gezien.. Maar lekkerder en beter bereid was het zeker wel en het verveelde niet. Ik heb ook weer nieuwe soorten pasta’s en pizza’s leren kennen die ik normaal in de winkel zou laten staan. En risotto had ik nog nooit op, was ook erg lekker. Pizza 4 stagioni is mijn favoriet geworden.
Het is niet zo dat ik volgend jaar weer naar Italie zou gaan, want mijn reis ambities liggen voor de volgende keer buiten de Europese grenzen… New York, Bali of zelfs een tour door Amerika (New York, Washington DC, San Francisco, Silicon Valley, Los Angeles, Las Vegas) zou me nog wel vet lijken. Maar Italie is zeker voor herhaling vatbaar! Voorlopig in ieder geval weer even flink sparen 😉