Geplaatst op 27 juli 2013, 17:45 uur
Het begint inmiddels een wat eentonige weblog te worden. We gaan en komen weer thuis naar / van Berlijn. Echt veel te melden heb ik helaas niet altijd op mijn weblog en het meeste doe ik via Facebook, omdat het wat kortere berichten is en makkelijk via mobiel kan. Het nadeel is dat als je mij via Facebook volgt dat je dan ook tussendoor dingen te lezen krijgt over mijn werkzaamheden als web developer of mijn enthousiasme over Apple producten en wat favoriete muziek. Ik kan me voorstellen dat daar niet iedereen op zit te wachten. Maar ik ben de lezers van deze weblog niet vergeten en maak graag tijd vrij om weer een verhaal te schrijven van alle belevenissen in Berlijn.
De nacht van donderdag op vrijdag heb ik alleen doorgebracht op de kamer van het ziekenhuis. De patient die naast mij lag mocht volgens mij onverwachts een dag eerder naar huis. Nou dat vond ik helemaal niet erg, want daardoor kon ik die nacht rustig slapen. Dat is soms anders wel anders doordat ik al wat voor had geslapen (vanwege de narcose) of de geluiden van andere.
Des ondanks was ik toch vroeg op en had ik uit het hotel wat koffiezakjes meegenomen die je met heet water moet mengen. In het ziekenhuis heb je die zakjes ook maar daar zit geen cafeïne in. Ik vind het altijd gek wanneer je koffie drinkt zonder cafeïne en bier zonder alcohol.. drink het dan niet. Mijn moeder had de dag er voor nog een croissantje meegenomen dus die heb ik om 6 uur ’s morgens opgegeten.
Vervolgens had ik mezelf al gedoucht en spullen ingepakt, klaar om naar huis te gaan. We waren van plan om 12 uur de taxi naar het vliegveld Tegel te nemen, dit keer vlogen we naar Eindhoven, omdat er geen gunstige tijden waren om naar Amsterdam te vliegen. Gelukkig maar ook want ik las dat gister de drukste dag ooit was op Schiphol. Omstreeks 16:00 uur kwamen we aan in Eindhoven en gingen we verder met de trein naar Breukelen waar m’n vader ons kwam ophalen.
Prof. Jovanovic kwamen we donderdagmiddag tegen beneden in de gang. Hij liep iemand te zoeken dus ik sprak hem aan, bleek dat hij mij moest hebben. Hij wilde het één en ander weten hoe het ging en wilde mij advies geven om over 3 maanden weer terug te komen en niet te lang te wachten. Hij had het over dat volgende keer ze aan het functioneren achterin de tong aan de slag wilden gaan en dat maar één kant tegelijk kon in verband met zwellingen.
Voor mezelf had ik de keuze gemaakt om dit jaar niet meer naar Berlijn te gaan, omdat ik het wel weer welletjes vond. Maar Prof. Jovanovic wist hier dus eventjes mooi even verandering in te brengen.
