[nggallery id=1]
Gister was het zover, waar ik eerder al over blogde dat ik 24 september naar het UMC moest, gek genoeg had ik er al bij voorbaat best wel zin in. Wist totaal niet precies wat ik er van moest verwachten want het was de eerste opname in het UMC. Zoals ik al typde vond ik de service die het UMC verleende via de post al erg op z’n plaats.
Om kwart voor tien stapte ik gister in Breukelen op de trein en was keurig 10:25 uur bij de opname balie van het UMC. Aller eerst moest ik bloed prikken en dat duurde wel even. Eerst moest je een nummertje trekken en melden bij de balie en vervolgens wachten tot dat je echt aan de beurt bent. Al met al ging het toch wel snel en kon ik snel terug naar de opname balie waar ik moest wachten tot dat er iemand me ophaalde om me naar de afdeling te brengen, ook dat vind ik een erg plus punt (+).
Eenmaal op de afdeling kreeg ik een bakje koffie aangeboden (+) en nadat die op was werd ik naar m’n kamer gebracht met een prachtig uitzicht op een groene zee van bomen en het WKZ. Ik was nog geen 1 minuut in de kamer en m’n kamergenoot die op het punt stond om naar huis te gaan vroeg aan me .. “Ben jij niet van eeuh..” JA zei ik :p zo eventjes gepraat dat het leuk was enzo en toen kwam al snel nog wat zusters om kennis te maken met mij (+). Ze noteerde wat dingen waar ik op school zat enzovoort.
Vervolgens kwam de zaalarts binnen en riep “He bekende Nederlander” of in die richting en wist ook nog dat ik webdesigner was dus die heeft het programma Je Zal Het Maar Hebben echt goed bestudeerd. En het leek alsof ze het in een logboek hadden opgeschreven want daarna werd ik door elke zuster die me verzorgde er mee geconfronteerd maar die de uitzending nog niet gezien hadden.
De tijd ging snel voorbij want ik zat de hele tijd met de infotainment systeem te twitteren enzo. Was wel heel leuk want followers van mij (www.twitter.com/ertje20) konden exact volgen dat ik allemaal uitspookte in het ziekenhuis. En ik stuurde steeds foto’s door zodat de volgers ook een beeld erbij hadden.
Om 13:30 uur werd ik naar de polikliniek gebracht waar de ingreep ging plaats vinden, het zou een uur en 20 minuten in beslag nemen met plaatselijke verdoving. Ik kon dus alles gewoon mee krijgen wat er gebeurde. Er werd flink in de kaak gesneden, geboort en zelfs getimmert met een soort pin en een hamertje! “Ja het lijkt harde klappen, maar ik geef zachte tikjes“¬† zei de kaakchirurg van Es die het zelf ook wel eens meegemaakt had aan z’n bovenkaak zei hij.
Nadat de ingreep klaar was begon de verdoving uit te werken dus het was hoog tijd dat het klaar was want ik voelde al wat op het laatste moment. Van Es spoot snel nog even verdoving in me kin om niet meteen pijnstillers te hoeven nemen. Je kunt de pijn vergelijken met een getrokken kies, maar dan de hele onderkaak. Toen ik opstond voelde ik me een beetje misselijk want er was veel bloed ter loor gegaan die ze wel opgezogen hadden maar ook deels doorgeslikt en ja daar kan je wat misselijk van worden. Maar gelukkig niet ernstig.
Terug op de afdeling voelde ik me al niet meer ziek meer maar de onderkaak was nog wel gevoelig daarvoor had ik pijnstillers gevraagd en ging gelukkig snel over. Inmiddels was er ook een oude man gearriveerd op dezelfde kamer waar ik lag. Hij lag eerst op een andere kamer maar ging ook vandaag naar huis net als ik.
Toen het avond eten kwam kreeg ik in eerste instantie van die gemalen shit en ging naar de zuster en maakte duidelijk dat ik gewoon kan kauwen en ik normale eten wil. Anders gaan we net zo weer als in Berlijn van die rommel. Gelukkig deed ze niet moeilijk en verwisselde me eten voor heerlijke aardappels, brokolie en een worstje (+).
’s Avonds kwamen met ouders op bezoek en ging ik in bad dat nooit gebruikt werd vertelde ze en daarna ging ik Het Zesde Zintuig Plaats Delict kijken. De opa die vlak naast me lag wilde al vroeg slapen dus ik moest een beetje licht dimmen en heb het gordijn dicht getrokken om wat licht te dimmen. Gelukkig hielp dat anders moest ik ook al meteen mijn bedlamp uit zetten. Maar eenmaal tv gekeken te hebben ging ik ook slapen, maar moest nog in slaap zien te komen door het gesnurk, ge-ijl en geboer van opa. Maar gelukkig lukte dat.
En vanochtend mocht ik na het maken van r√∂ntgenfoto’s en ’t bloed prikken weer naar huis.
Tot slot wil ik hierbij een compliment geven dat het UMC het tofste ziekenhuis is waar ik tot nu toe ingelegen heb, want ik heb al een keer in het VU ziekenhuis gelegen, Groningen, Berlijn maar dit spande wel de kroon. Er werken leuke jonge sympathieke mensen en de informatievoorziening is gewoon goed. En uiteraard de infortainmentsysteem is leuk speelgoed voor mij.
Op 12 oktober moet ik terug komen voor controle en nu moet ik ook nog een paar dagen infuse dragen dat met een pompje werkt in een buiktas.
Gister kreeg ik een brief waarin stond dat op 24 september een opname plaats vind in het UMC ziekenhuis. Dan zullen er implantanten geplaatst worden in de onderkaak die volgend jaar eventueel nodig zijn om de boven kaak aan vast te zetten en later ook een gebit erop te maken. De implantaten zullen 4 maanden niet zichtbaar zijn, daarna worden ze zichtbaar gemaakt en een rekje op geplaatst.
Ik word om half 11¬† ’s ochtends verwacht in het ziekenhuis en om half 2 ’s middags zal de ingreep plaats vinden op de polikliniek dus met plaatselijke verdoving. Na de ingreep moet ik ter observatie voor bloedingen en zwellingen √©√©n nacht in het ziekenhuis verblijven.
Gelukkig is het eten en de facilitaire voorzieningen in het ziekenhuis veel beter dan in Berlijn.  Zo heeft het UMC sinds juni een infortainment geinstalleerd op alle bedden in het ziekenhuis. Daar op kun je televisie kijken, internetten, telefoneren, radio luisteren, afslag UMC bekijken en informatie over het ziekenhuis vinden.
En die informatie over het ziekenhuis is zeker goed geregeld bij het ziekenhuis in UMC.  Er zijn diverse informatie folders die zij meegeven over de kaakoperatie zelf, maar ook gister bij de oproep zat zelfs een folder over de afdeling in waar allemaal informatie in stond over het verblijf, dagindeling, bezoektijden en dat soort informatie dus daar gaan op dit moment mijn complimenten uit. Dit soort informatievoorziening heb ik nog nooit zo goed gezien in een ziekenhuis.
Vandaag hadden we een afspraak in het AZU met de kaakchirurg en tandspecialist voor de uitslag van de proefoperatie die ze hebben gedaan met de gripsafsdrukken. Of ze dat daadwerklijk hebben gedaan in een naboost ruimte weet ik niet, maar er lijkt nu toch eindelijk iemand te zijn die net als mij de grote uitdaging aan durft. Na het AZG in Groningen, VU Ziekenhuis en AMC in Amsterdam zijn we via Berlijn in het UMC / AZU belandt. Hieronder zal ik even een korte update geven over wat er komend jaar gaat gebeuren.
De kaakchirurg vertelde vandaag dat hij implantaten wil gaan inbrengen om verschillende redenen. Ten eerste om te kijken of er geen ernstige bloedingen van gaan komen, ten tweede om eventueel de kaken tijdens/na de operatie op elkaar vast te maken indien hij die methode gebruikt in plaats de schuifmethode en ten derde om later een mooi gebit erop te plaatsen. De methode waar de kaken ergens helemaal door de midden gezaagd zal worden moet ik 6 tot 8 weken de kaken stijf op elkaar houden.
De implantatie zal medio september gaan plaats vinden en ter observatie moet ik een nachtje blijven wat ik niet erg vind, want gister stond in het AD dat UMC facilitaire voorzieningen hebben getroffen waar ik erg blij mee ben. Ze hebben namelijk een Infotainmentsysteem aan ieder bed in het ziekenhuis geinstalleerd waarmee je kunt TV kijken, radio luisteren en kan internetten en dat helemaal voor nop in tegenstelling tot andere ziekenhuizen. De observatie is trouwens om te kijken voor de bloedingen die er van kunnen komen, wat ook meegenomen wordt in de risco’s van de kaakoperatie.
Na de ingreep moet de implantaten 4 maanden in de kaak gaan vastgroeien, daar zie of merk je niks van. Na de vier maanden wordt gekeken of de implantaten vast genoeg zitten en worden ze bloot gelegd als het succesvol is gegaan. Daarna zal er nog 1 maand tussen zitten voordat echt de kaakoperatie zal plaats vinden. Dus al met al zal het volgend jaar voorjaar zijn dat er wat aan de kaak gedaan wordt.
Hoe mooi de domeinnaam erwininberlin.nl ook was, is het niet echt gegaan in Duitsland. Dr. Waner heeft vorig jaar in Nederland een consult gehouden in het Wilhelmina Kinderziekenhuis waar hij al zijn Nederlandse patiënten in Nederland heeft ondergebracht bij Dr. Breugem waarover ik al eerder blogde. Sinds dien zijn we eigenlijk weer terug bij het begin, maar wel met de gedachte dat Dr. Waner nog steeds op de achtergrond is.
Nu is de volgende stap de kaakoperatie waar we al verschillende malen in het Academisch Ziekenhuis in Utrecht (AZU) zijn geweest. Dr. Waner is echter een plastisch chirurg en geen kaakchirurg dus heeft hij in Berlijn al aangegeven dat hij die zocht en deze ook in Nederland zou zijn. De dokter die me nu onder zijn patiëntengroep heeft is erg ijver bezig en ziet het allemaal zitten om de kaak een stuk naar achteren te zetten. We hebben ook een CT en MRI scan gemaakt en hij legde alles goed uit. Dit is natuurlijk wel fijn dat hij ons bij het hele proces betrekt. Op dit moment zal er een proefoperatie plaats vinden op een modelafdruk in een houder en deze uitslag zal in juli weer plaats vinden. De operatie zelf kan nog wel op zich laten wachten.
Waarom gaat Erwin in Berlin.nl weg?
Omdat als ik in Nederland of zelfs Amerika geopereerd zal gaan worden de naam van de blog niet meer relevant is. Dr. Waner komt zo nu en dan nog wel in Berlijn maar ook Liverpool. En om een domeinnaam vast te houden dat toch nauwelijks wordt gebruikt is ook een beetje geld over de wel bekende balk gooien. Dus vandaar deze beslissing hoe mooi de domeinnaam ook was en voor de meeste (niet iedereen) goed te onthouden was. En dit domein is misschien nog wel beter te onthouden omdat het mijn volledige naam bevat.
Ook op Twitter
Sinds augustus 2008 Twitter ik al en dat is vrij lang als je weet dat Twitter pas sinds een paar maanden echt booming is. Een vriend van mij waarmee ik vorig jaar vlak na het EK voetbal een meeting had in Utrecht zei dat het echt leuk was en handig enzo dus ik ben een dag of twee daarna begonnen met Twitteren en ik vind het echt een leuk iets om te doen en het is vooral verslavend.
Vele mensen denken dat Twitter net zoiets als Hyves is waar je je Wie Wat Waar intypt, dat kan, maar er is nog meer wat je er mee kunt doen. Ik zeg altijd maar met Twitter kun je informatie naar je toe laten komen in plaats van andersom. Want je kunt ook nieuwsbronnen zoals Nu.nl volgen en dan zie je dat allemaal voorbij komen. Je kunt het een soort vergelijken als een RSS reader maar dan met echte mensen waar je ook nog wat aan kan vragen als je een vraag hebt. Daarom is Google ook erg geinteresseerd in Twitter omdat het binnen een notime een antwoord weet op je zoekopdracht.
Wil je ook Twitteren? Ga dan naar www.twitter.com en maak binnen num van tijd een account aan en follow mij op @ertje20 (www.twitter.com/ertje20).
Je Zal Het Maar Hebben
Op 17 maart jl. was ik te zien in het BNN programma Je Zal Het Maar Hebben met Valerio, mocht je het gemist hebben dan kun je ook nog terug bekijken op Uitzending Gemist of www.erwinopbnn.nl. Ik heb er leuke reacties op gekregen en wordt regelmatig nog herkend op straat. Dus dat is allemaal erg leuk en hoop in de toekomst meer met TV te gaan doen, maar dan achter de schermen ;-).Overigens krijg ik ook vragen of ik nog steeds contact heb met BNN en met name Valerio. Het antwoord is nee, het werkt in de media een beetje zo van uit het oog, uit het hart, hoewel als ik ze ergens tegen zou komen dat ze wel een praatje willen maken, maar per email niet.  En Valerio heeft ergens ook aangegeven in een interview dat hij met geen enkele kandidaat van een programma van TMF of BNN contact blijft houden omdat hij daar niet aan kan beginnen, wel zou hij het leuk vinden om als er een volgend seizoen van JZHMH zou komen, de kandidaten van het vorige seizoen  eventjes in een flits wil zien hoe het dan met ze vergaat gaf hij aan in dat interview, ik weet niet meer waar hij dat zei maar heb het ergens gelezen.
Tot zover mijn eerste lange blog op de nieuwe lokatie!