Donderdag gaan we weer naar Berlijn voor weer een laserbehandeling, dit keer zonder Dr. Waner als ik het goed begrepen heb. Prof. Jovanofic de Duitse assistent van de Amerikaanse arts gaat de CO2 laserbehandeling uitvoeren in de luchtpijp.
Ik heb hem vorige keer horen zeggen dat het nog 3 of 4 keer moet gebeuren en dat dan het hele luchtpijp clean is en dat zou kunnen betekenen dat de canule eruit kan. Of dat ook echt dan direct zal gebeuren hangt af hoe ik in mijn slaap voldoende adem kan halen, want dat was het hele verhaal dat de canule er weer¬† in ging, naast dat ik in een croissantje stikte in medio april 2001. Ik sliep s’ nachts half omdat mijn ademhaling niet voldoende was, met gevolg dat ik ’s nachts erg bewegelijk was waardoor ik uit eindelijk ziek werd van te weinig energie en slaap. Ook wel sleep apneu genoemd. En om nou weer met een Cpap te gaan slapen lijkt me niet echt een voorruitgang.
We gaan nu naar een ander hotel dan voorheen, want het hotel was al volgeboekt met schoolkinderen lieten ze weten. Het andere hotel ligt in een andere hoek, maar nog wel op een korte afstand van het ziekenhuis. Heen gaan we met het vliegtuig omdat ik me om 13:00 uur moet melden in het ziekenhuis, dus dat is sneller en comfortabeler dan de trein, maar terug gaan me ’s maandags ’s morgens terug met de trein omdat op zondag de plaatsen in zowel het vliegtuig als de trein te duur waren. En Easyjet vliegt ’s middags pas om half 5 en Transavia moet je maar afwachten of die die dag vliegt. Dus daarom hebben we voor de trein gekozen.
En dan ben ik net op tijd terug voor mijn oma’s 90ste verjaardag op Hemelvaartsdag. Volgende behandeling schat ik dat het in augustus zal plaats vinden zowel in UMC als in Berlijn. D’r moet namelijk altijd 3 maanden tussen zitten.
Dit keer hebben we zeer weinig tijd om de stad in te gaan, maakt ook niet uit omdat we vorige keer alles bekeken hebben. Donderdag komen we aan en moeten we ons melden, vrijdag zal de operatie plaats vinden en dan zaterdag en zondag even ter observatie in het ziekenhuis blijven voor zwellingen gezien ik ook weer onder narcose ga.
Tot zover mijn blog.
Gister was het zover toen ging de boven tanden eruit waar al een gebit in zat wat geplakt was, maar dat was in Berlijn gebroken de laatste keer en eigenlijk rijp voor de prullenbak. Nu heb ik een tijdelijk gebit in gehad tot de bovenkaak de implantaten aan kunnen, verwachting augustus.
De kaakchirurg Dr. van Es die heeft weer een knap staaltje werk geleverd want binnen half uurtje was het klusje geklaard. Hij was dit keer met een een student,  Ni(co)-Assistent, die ook meehielp zuigen en kijken. Het gebeurde vaak genoeg dat Van Es zich omdraaide om iets te pakken en weer terug draaide naar mij dat hij lichtelijk een kopstoot kreeg/gaf van Nico, de co-assistent vond het wel grappig, maar Van Es ging stug door alsof er niks aan de hand was.
Van te voren vertelde de zaalarts, dat het heel dik zou worden (het tandvlees dan) en dat ik het er absoluut niet uit mocht halen enzo, maar dit is niets van gekomen. En tijdens het douchen heb ik ‘m toch eruit gehaald want het bloedde enorm en dat ding moet ook ff schoongemaakt worden.
Van Es vond het een behandeling dat net aan onder lokale verdoving kon, want het was in zijn ogen een “marteling”. Tja alleen die¬†venijnige prikken van de verdoving was echt niet prettig, zoals iedereen wel eens gehad heeft, maar voor de rest was het idd draaien, trekken en zelfs de boor kwam ook nog van pas!
Na de behandeling bloedde het dus enorm dus alles wat ik aanraakte was bloed haha, dus maar even rustig gedaan en mezelf ook weer uitgezogen wat Nico ook de hele tijd deed.
Verder was het wel leuk op kamer 9 met het¬†picareske¬†uitzicht groene op De Bilt e.o. weer met de infortainment gespeeld en ¬†gezellig met de verpleegsters aan het dollen geweest want ze kennen mij allemaal van TV en eerdere¬†behandelingen¬†dus het was wel gezellig altijd. Ook nog eierkoeken uitgedeeld aan de verpleegsters¬†dus ben kind aan huis daar 😉
Er was ook nog een oude oma van ik weet hoe oud, die was aan d’r oren geopereerd en was 90% doof. Dus ik heb er van genoten, want nu moesten de artsen enzo steeds herhalen tot serieus 5 keer aan toe en die oma steeds andere dingen zeggen wat ze dacht dat ze¬†hoorde. Normaal ben ik altijd de pineut. En die oma was ook nog in de weer met d’r mobieltje en vertelde dat ze ook kon e-mailen. Best knap, mijn oma kan dat (gelukkig) niet, anders had ik nog meer spam. En die oma in het¬†ziekenhuis¬†had al vanaf maandag niet geplast.. lijkt me niet lekker zitten en toch mocht ze vandaag ook naar huis.
Tot zover mijn blog, de volgende trip is 26 mei naar Berlijn, weer voor een CO2 laserbehandeling.
Vandaag ben ik naar het UMC geweest voor mijn bovengebit, deze afspraak stond al lang gepland, maar tijdens de operatie in Berlijn hebben ze mijn bovengebit kapot weten te krijgen dus twee vliegen in 1 klap, want vandaag moest ik (eigenlijk) weer happen voor een ’tijdelijk gebit’ dat 5 mei verwisseld gaat worden omdat de wortels van de bovenkaak ook opgelost zijn en dus het huidige gebit niet meer zo sterk was. Dus het was ook niet heel gek dat het kapot is gegaan uit eindelijk.
In eerste instantie zou de volgende laserbehandeling in Berlijn 15 mei plaats vinden en dat zou te dicht op de afspraak van 5 mei zijn en zou moesten wijken omdat de ongeschreven regel is:  Dr Waner / behandeling in Berlijn voor alles en er moet officieel drie maanden tussen elke behandeling zitten.
Maar ik was daar niet helemaal mee eens want ik zag de behandeling van 5 mei als een tussendoortje maar daar dachten andere mensen weer anders over. Om lang verhaal kort te maken is toevallig de volgende laserbehandeling een weekje uitgesteld naar 26 mei.
Dus.. dat betekent dat de behandeling in het UMC op 5 mei “na veel drama” toch door kan gaan! En nu zul je je afvragen waarom ik zo enthousiast ben.. nou ik moet namelijk even een nachtje ter controle blijven, wat ik helemaal niet erg vind, ik zie het gewoon als een hotelovernachting / logeren XD. En in het UMC heb je namelijk prachtig uitzicht op kamer 9 dus er gaat binnenkort een reserveringsmailtje uit naar de afdeling XD
Ik weet het, ik ben raar 😉
Vandaag 1 april 2011 is het 10 jaar geleden dat ik met spoed afgevoerd ben naar het ziekenhuis VU. En het was geen grap, ik verslikte en sikte bijna in een onschuldig croissant en raakte in buiten bewust zijn. Sinds die tijd had ik na jaren zonder weer een canule.
Vanmiddag is de datum voor de volgende laserbehandeling bekend weer gemaakt en dat zal op 26 mei zijn. Dit keer zal Dr. Jovanofic de laser operatie samen met Dr. Meyer doe en zonder Dr. Waner.
Hij denkt nog drie a vier laserbehandelingen nodig te hebben wanneer de canule eruit kan laat het behandelplan weten. Ben benieuwd wat er daarna gaat gebeuren, eigenlijk is de verwijdering van de canule niet de hoogste proioiteit. Maar de artsen zijn van om logischerwijs van binnen uit te werken.
Tot zover het bericht, hopelijk kunnen we eind van die week (26 mei) weer snel naar huis, want op 2 juni viert mijn oma haar 90ste verjaardag en dat mogen we ook niet missen!
