Thuis van hectische terugreis Berlijn

De nacht van donderdag op vrijdag heb ik maar twee uurtjes geslapen in het ziekenhuis en ondertussen de tijd zitten dooien met het surfen op internet, want ik had z’on 24 uurssessie van de Vofafone stick ingekocht waar je onbeperkt op internet kon die dag. Ook heb ik van 4 tot 6 uur gelezen in de biografie van Steve Jobs, de tijd ging met lezen echt zo snel ongelofelijk! Inmiddels heb ik het boek half uit van 880 pagina’s.

Om 6 uur was het tijd om te checken of het doucheputje echt goed gerepareerd was en dat was ie. Vervolgens peerde ik ‘m direct daarna door m’n koffers in te pakken en al m’n spullen bij elkaar te rapen. Om half 7 zat ik beneden in de hal en om 7 uur ging het restaurantje open waar ik wat koffie kon kopen met een broodje. Ik had met mijn ouders afgesproken om kwart voor 8 beneden te zijn dat zij met de taxi mij oppikte om vervolgens naar vliegveld Tegel te gaan.

Eenmaal daar aangekomen zei de baliemedewerkster dat de vlucht was gecanceld (Door de dichte mist). Damn dat was echt een klap in je gezicht omdat alles zo op rolletjes verliep die ochtend, maar goed wij naar een andere balie om te kijken wat de mogelijkheden waren. De medewerkster van de KLM zei dat we via Praag moesten vliegen en dan overstappen op een vlucht naar Amsterdam, we konden wel een rechtstreekse vlucht nemen maar dan werd het 17:00 uur in de middag voordat we eens in Nederland aan kwamen en dus moesten we ook lang wachten op ons vliegtuig.

Al met al zaten we klein uurtje later in een klein vliegtuig van Czech airlines die ons naar Praag vloog. We kregen intussen wat te drinken en een cake-je erbij. Toen we op het vliegveld van Praag aankwamen zochten we onze koffers, maar bleek dat we die pas in Amsterdam kregen, ja van alle keren leer je weer. Vervolgens gingen we snel naar de andere gate, hup nog een keer door de beveiliging, we hadden niet veel tijd te verliezen eenmaal aangekomen bij de gate stonden er nog en rij mensen die er allemaal nog in moesten dus we waren nog op tijd.

Na vijf kwartier gevlogen te hebben landde we eindelijk omstreeks 14:00 uur op Schiphol en waren we thuis van de hectische terugreis. Ik was zo moe dat ik ’s middag vrijwel meteen naar bed ging en een paar uur had geslapen en ’s avonds er ook vroeg indook en heb het klokkie rond geslapen.

Zoals ik al in de vorige blog schreef gaan we in maart weer zoals het er nu naar uit ziet. Maar nu voorlopig even geen ziekenhuis meer. De resultaten van de laserbehandeling zijn  nog niet te merken. Dat vroeg Prof. Jovanovic de volgende dag al,.. en voel je al verschil? Ik zei not yet en dachtbij mezelf van dat zou jij wel beter moeten weten dat het zo niet werkt,..

Mocht er verbetering in komen laat ik het uiteraard weten via deze blog!

Laserbehandeling achter de rug

Afgelopen woensdag heb ik weer een laserbehandeling achter de rug gehad, ze hebben nu wederom in de keel gelaserd en waarschijnlijk voor de laatste keer. Er zou nu voldoende ruimte moeten zijn om de canule voorjaar 2012 te gaan verwijderen mits ik goed me best doe thuis om al te oefenen.

Voordat het verwijderd gaat worden wil Dr. Jovanovic ook nog onder m’n kin een stukje plastisch chirurgie gaan doen, alleen vraag ik me af of dat niet de taak was van Dr. Waner. Dat gaan we dus nog even navragen, op 3 maart komt Dr. Waner himself naar Amsterdam om een lezing te geven op het congres dat door Hevas georganiseerd wordt voor Nederlandse artsen.

Vanochtend had ik de gang blank gezet, ongemerkt was het doucheputje verstopt waar ik aan het douchen was en klopte ineens een broeder op de deur wat er gaande was. Uit eindelijk bleek dat er al een behoorlijke plas water op de gang stond dat onder de deur was weggelopen en er waren al mensen aan het dwijlen met z’on schoonmaakmachine al het water aan het opzuigen waren. Ook stonden er direct twee monteurs voor m’n neus om het doucheputje open te maken om tweede keer te voorkomen.

Nu is het de laatste nacht hier in Berlijn en dat is voor mij altijd wel de zwaarste, nadat de operatie is gedaan en nog half in narcose ligt is het natuurlijk geen kunst om in slaap te komen maar de nacht erna is altijd een lastige ook omdat je met meerdere mensen op een kamer slaapt en een ziekenhuis altijd rumoerig is. En die pilletjes die ze vlak voor de operatie geven trappen ze niet in om die nu weer te geven. Had ik vorige keer al geprobeerd. Dus ik kijk nu wel even hoelang het duurt voordat ik het het zat wordt.

Gelukkig vertrekken we morgenochtend vroeg, om 8 uur moeten we al richting vliegveld Tegel om al daar 10:05 uur het vliegtuig naar Amsterdam te pakken. En thuis weer bij te komen van alle hectiek hier.

De volgende behandeling zal dus volgend jaar maart op z’n vroegst plaats vinden.
Dank jullie wel weer voor alle Facebook, Twitter en andere lieve berichtjes!

Weer aangekomen in Berlijn

Hier weer een verslag uit Berlijn, in tegenstelling tot vorige keer gingen we nu pas om 12:20 uur de lucht in dat kwam omdat Easyjet niet meer op dinsdagochtend vloog en we nu gekozen hebben voor KLM wat erg goed bevallen was.

We gingen om 10 uur naar Schiphol toe, m’n broer bracht ons weg en we gingen onze bagage afgeven en dat was nice want dat is ook zelfbediening geworden. Ik ben in het verleden met Transavia, Vueling en Easyjet gevlogen, maar KLM was echt de eerste keer, dus ik had het nog nooit eerder gezien.

Toen gingen we naar de gate en in het vliegtuig. Twee passagiers die wel ingecheckt waren en de bagage aan boord waren kwamen op een of andere manier niet opdagen dus hun bagage moest van boord gehaald worden en we gingen zonder hun weg. Eenmaal opgestegen kwam er een schermpje naar beneden ik dacht dat we film gingen kijken, maar nee we kregen informatie over de vlucht (hoe hard we gingen ect.) te zien dat best amuserend was! Of dat ook realtime is weet ik niet, dat zou ik eens moeten navragen.

Het vliegtuig vloog 828 km/u op z’n snelst, gemiddeld durende vlucht gingen we 770 km/u en dat op 12.5 km hoogte waar het maar liefst -65 vroor. Er werd ook op een kaart aangegeven waar we vlogen. Ik wist wel dat zoiets wel bestond, maar dacht altijd dat dat op de lange vluchten getoond werd. En tijdens de vlucht kregen we ook koekjes en een kopje koffie of frisdrank in plaats van dat we daarvoor hoefde te betalen wat andere maatschappijen wel doen was dit gewoon gratis.

Dus al met al zijn we wel te spreken over de KLM en zullen we in de toekomst zeker weer van gebruik maken mits het betaalbaar is natuurlijk, want het is immers geen vakantie. Na  de aankomst van ons vliegtuig gingen we nadat we de koffers hadden meteen naar het ziekenhuis voor de medische check up, alles was goed en morgen zal ik rond 10 uur verwacht worden en zal de laserbehandeling weer plaats vinden.

Tot zover m’n blog.

Een week eerder naar Berlijn

Afgelopen woensdagochtend kreeg ik een bericht uit Berlijn dat de laserbehandeling dat op 22 november gepland stond niet door kon gaan en een week vervroegd werd. Op zich een niet heel ernstige verandering, maar wel als je al vliegtickets hebt geboekt en die omgeboekt moeten worden en daar nog eens minimaal €300,- moet bijleggen aan wijzigingskosten en een noodgedwongen hogere klasse in de desbetreffende vlucht.

In deze situatie merk je toch weer dat Twitter een prachtig medium is, ik heb direct de service van de KLM via Twitter ingeschakeld om te kijken wat de mogelijkheden geweest zijn. Na twee dagen lang met Berlijn en de KLM te hebben gecommuniceerd zijn we tot een overeenstemming gekomen en besloten toch om 15 november te gaan en de €300 bij moeten lappen, waar volgens mij geen annuleringsverzekering tegen op kan.

Veel keus hadden we niet, 15 november of pas weer in januari en in de winter gaan we liever niet i.v.m. de weersomstandigheden, dus dan zou het maart worden. De tickets zijn 6 maanden lang geldig dus dat zou net kunnen maar zou ook gevoelsmatig een flinke vertraging oplopen nu we eindelijk lekker op gang zijn door vier behandelingen in 2011 gehad te hebben. En de hele vlucht annuleren en met de auto of trein gaan zijn we ongeveer hetzelfde kwijt als nu.